พื้นฐานภาษาอังกฤษ: คำสรรพนาม

สรรพนาม (pronoun) เป็นคำพื้นฐานที่เรามักใช้เป็นตัวแทนในการเรียกขานกันและกัน ทั้งรู้จักกันและไม่รู้จักกัน เช่น ฉัน เธอ คุณ ท่าน แก มึง กู มัน ฯลฯ คำเดียวกันอาจจะเป็นทั้งสรรพนามบุรุษที่ 2 และที่ 3 แล้วแต่บริบทการสนทนาตอนนั้น

 ในภาษาอังกฤษจะแบ่งการใช้งานที่เป็นประธานประโยค (subject) กับกรรมของประโยค (object) ที่มักใช้บ่อย ๆ มีดังนี้

ประธาน		กรรม		ความหมาย	สรรพนามบุรุษที่
คำศัพท์	คำอ่าน	คำศัพท์	คำอ่าน
I	ไอ	me	มี	เรียกตัวเราเอง (ข้าพเจ้า ฉัน ผม หนู กู อั๊วะ)	1
we	วี	us	อัส	เรียกตัวเราเองตอนมีพวก (พวกเรา พวกกู)	1
you	ยู	you	ยู	เรียกคนอื่นต่อหน้า กี่คนก็ได้ (เธอ มึง แก ลื้อ)	2
he	ฮี	him	ฮิม	พูดถึงคนอื่น คนเดียว และเป็นตัวผู้ (เขา)	3
she	ชี	her	เฮอร	พูดถึงคนอื่น คนเดียว และเป็นตัวเมีย (เขา หรือ หล่อน)	3
it	อิท	it	อิท	พูดถึงสัตว์ สิ่งของ  หนึ่งตัว หนึ่งอัน (มัน)	3
they	เด	them	เดม	พูดถึงคนอื่น สัตว์ สิ่งของ มากกว่าหนึ่ง (พวกเขา พวกมัน)	3

สิ่งที่เรามักเข้าใจผิด

สำหรับคนไทย การใช้สรรพนามเรียกคนอื่นว่า “คุณ” เป็นการแสดงการให้เกียรติกัน โดยไม่สนใจว่าผู้นั้นจะมีอาวุโสมากหรือน้อย หรืออาจจะไม่รู้จักกันมาก่อน ซึ่งถ้าเราคิดว่าการพูดภาษาอังกฤษเป็นการแปลมากภาษาไทย (ทั้งที่มันเป็นการสร้างศัพท์ใหม่ให้สมองตามที่กล่าวไว้ในตอนแนะนำตอนแรก) เมื่อเราเจอฝรั่งแล้วอยากจะเรียกเขาแบบให้เกียรติ เราอาจจะเรียกเขาว่า you you หรือเก๋าเกมหน่อยก็ hey you (เพราะคิดว่ามันแปลว่า คุณครับ คุณครับ) มันจะสื่อสารผิดทางได้ เพราะฝรั่งเขาถือว่า ปฏิบัติต่อเขายังกับเพื่อนเล่น (อารมณ์ประมาณเทียบรุ่น)

ในภาษาอังกฤษมีสรรพนามบุรุษที่ 2 ที่เอาไว้แสดงการให้เกียรติกันหลายคำ

·         ผู้ชายมักใช้ sir หรือ mr

·         ผู้หญิงมักใช้ madam หรือ lady

และควรขึ้นต้นด้วยคำทักเกริ่นก่อนครับ เช่น

·         Excuse me, sir / lady (เอ็กซคิวส์ มี เซอร / เลดี้)

·          ประทานโทษครับ คุณผู้ชาย / คุณผู้หญิง